In de wereld

China dreigt met een nieuwe ‘Koreaanse Oorlog’

Jan van der Putten

28 oktober 2020 – verschenen in nr. 44-45

Beijing – Het leek routine, het bezoek van president Xi Jinping vorige week maandag aan het Militair Museum van de Chinese Volksrevolutie in Beijing. Daar werd in een tentoonstelling herdacht dat zeventig jaar geleden twee miljoen Chinese ‘vrijwilligers’ zich op bevel van Mao in de Koreaanse Oorlog stortten. Nu zijn Chinezen dol op patriottische herdenkingen, maar deze keer ging het om veel meer dan een plichtpleging. Xi’s museumbezoek bleek het begin van een zelfs voor Chinese begrippen ongehoord propaganda-offensief met de boodschap: laat ze maar komen, die Amerikanen. Net als in de Koreaanse Oorlog zullen we ze mores leren.

In China wordt de geschiedenis springlevend zodra er politieke munt uit kan worden geslagen. De Koreaanse Oorlog – officiële Chinese naam: Oorlog van Verzet tegen de Amerikaanse Agressie en voor Hulp aan Korea – leek zich daar juist niet voor te lenen. Want de Chinese deelname aan die strijd gold als een daad van belangeloze socialistische solidariteit met het Noord-Koreaanse broedervolk dat door Amerikanen, hun NAVO-bondgenoten en Zuid-Koreanen over de kling dreigde te worden gejaagd. De Amerikaanse rol in die oorlog werd sterk onderbelicht. Allicht, want China wilde de relaties niet verzieken omdat het sinds de ontdekking van de markteconomie de Verenigde Staten hard nodig had voor zijn ontwikkeling.

Maar tegenwoordig liggen de twee supermachten op ramkoers. Washington maakt op alle fronten duidelijk dat het China klein wil krijgen, en ook een regering-Biden zal China een toontje lager willen laten zingen. Daardoor is de Koreaanse Oorlog goed bruikbaar geworden om de Amerikanen vlak voor hun verkiezingen in te peperen dat de Chinezen voor een nieuwe imperialistische agressie niet bang zijn. Als ze er zeventig jaren geleden met primitieve middelen in geslaagd zijn de Amerikanen terug te jagen, dan zullen ze daar vandaag dankzij hun moderne technologie en hun geloof in de eigen onoverwinnelijkheid nog minder moeite mee hebben.

Om die boodschap over te brengen is het hele propaganda-apparaat ingeschakeld. Evenementen, tentoonstellingen, honderden artikelen in de media, tientallen tv-programma’s waaronder een twintigdelige documentaire, een blockbuster over heldhaftige soldaten: plotseling was alles Noord-Korea wat de Chinese klok sloeg. Xi zelf spande de kroon met een krijgslustige toespraak vol dreigementen tegen de vijand – het was niet nodig Amerika met name te noemen – en lofzangen op de eigen onverschrokkenheid. Het leek of de oorlog op het punt van uitbreken staat.