Dit is een - enigszins bewerkt - fragment uit het hoofdstuk over Chili over de staatsgreep in 1973 en het regime van Pinochet.

Bij ‘11 september’ denk ik nog altijd in de eerste plaats aan de coup van Pinochet. ’s Ochtends vroeg meldt de radio dat mariniers Valparaiso hebben bezet en dat de zeemacht en de carabineros een nieuwe chef hebben gekregen. Er is een junta gevormd van de vier opperbevelhebbers: generaal Augusto Pinochet (landmacht), admiraal José Toribio Merino (marine), generaal Gustavo Leigh (luchtmacht) en generaal César Mendoza (carabineros). Marsmuziek. Een communiqué: de strijdkrachten kunnen niet langer tolereren dat de regering het land naar de ondergang voert. Weer marsmuziek. Een voor een veranderen de radiozenders in militaire toeters. Het gebouw van een tv‑kanaal wordt gebombardeerd. Pinochet biedt Allende een vrijgeleide aan als hij zich overgeeft, anders wordt het presidentieel paleis La Moneda aangevallen. Als Allende met het aangeboden vliegtuig zou zijn gevlucht, zou het in volle vlucht zijn neergestort. Pinochet heeft het zelf tegen een medesamenzweerder gezegd (...)

Buitenlandjournalist Jan van der Putten maakte Pinochets bloedige staatsgreep in september 1973 mee. Hoe beweeg je je in een land waar je je leven niet meer zeker bent? Een onthutsend verslag.