In de wereld

In Israël zijn ‘genoeglijke’ homohaters aan de macht

Jan van der Putten

11 januari 2023 – verschenen in nr. 1-2

Jeruzalem – Waar racisten, fanatici en andere extremisten aan de macht zijn, verbaast het niet dat homohaat hoge prioriteit heeft. Zo ook onder de machtige politici in de nieuwe regering van Israël, de zesde van Netanyahu. In dit kabinet is Avi Maoz verantwoordelijk voor de ‘joodse identiteit’. Leider van het partijtje Noam. Vergis je niet in de naam, die ‘genoeglijkheid’ betekent. Als ‘trotse homofoob’ denkt Maoz, vader van tien, de joodse identiteit te versterken door het leven van Israëls lhbtq+- gemeenschap tot een hel te maken. Strijd tegen homo’s staat in het genoeglijke partijtje centraal.

Maoz deelt zijn haat tegen homo’s, vrouwen, Palestijnen, Arabieren, niet-orthodoxe joden, rechters, vluchtelingen, linkse partijen en mensenrechtenorganisaties met de andere religieus-nationalisten in de regeringscoalitie, maar homo’s haat hij het meest. Hij heeft lijsten aangelegd van homoseksuelen op sleutelposten. Hij wil een verbod op de ‘beestachtige’ gay parades in Jeruzalem en Tel Aviv, waar de homoscene een van de grootste toeristische attracties is. Op homo’s moet de conversietherapie worden losgelaten. Artsen, hoteliers en andere ondernemers mogen hen om religieuze redenen de deur wijzen. Daarvoor moet de antidiscriminatiewet worden gewijzigd. Netanyahu is daarmee al akkoord gegaan.

Noam heeft maar één parlementszetel. Hoe komt zo’n klein partijtje aan zoveel macht? Vraag het Netanyahu: die kon slechts als premier terugkeren als de theocratisch-racistische partijen van kolonisten Itamar Ben-Gvir, Smotrich en Maoz samengingen. In ruil voor verregaande concessies heeft Netanyahu hen verenigd en in zijn kamp gelokt. Na felle binnen- en buitenlandse protesten trok hij een rookgordijn op: hij liet Amir Ohana, Israëls eerste openlijk homoseksuele minister, tot parlementsvoorzitter kiezen. Bij zijn maidenspeech keken Maoz en gelijkgezinde parlementariërs opvallend een andere kant op.

Volgens een invloedrijke rabbijn is Ohana ‘besmet met die ziekte’. Kan het toeval zijn dat in 2021, toen hij minister van Openbare Veiligheid was, 45 ultraorthodoxe pelgrims onder de voet werden gelopen en stierven? Zo wordt het ene na het andere register van moreel, religieus en politiek obscurantisme opengetrokken. Netanyahu heeft deze extremisten nodig om de rechterlijke macht te kortwieken, zodat zijn corruptieprocessen geannuleerd kunnen worden. Zijn zoon Yair, een notoire internettrol, heeft de politiefunctionarissen en aanklagers in die processen al ‘verraders’ genoemd. En duidelijk gemaakt dat de straf voor verraad executie is.