Netanyahu hoeft nog steeds niet te boeten / De Groene Amsterdammer


Bijdrage aan het kerstnummer van De Groene over het thema 'schuld en vergeving'



In de wereld


Netanyahu hoeft nog steeds niet te boeten


Jan van der Putten


19 december 2018 – verschenen in nr. 51-52


 


Jeruzalem – Stel, iemand wordt verdacht van corruptie en de politie concludeert dat er een proces moet komen. Stel, datzelfde gebeurt niet in één, maar in drie corruptiezaken, en in een vierde zaak worden intimi van de verdachte beticht van de grootste omkoperij uit de nationale geschiedenis. Stel ook dat de betreffende persoon de premier is van een democratisch land. Zou hij, schuldig of niet, dan niet direct moeten aftreden in plaats van zijn aanklagers verdacht te maken en zichzelf uit te roepen tot slachtoffer van een politieke heksenjacht? Dit gaat niet over Berlusconi, niet over Trump, maar om de premier van het land dat zichzelf ziet als de enige democratie van het Midden-Oosten.


Benjamin Netanyahu zal nooit schuld bekennen. Hij heeft het veel te druk met manoeuvres om zijn concurrenten op rechts uit te schakelen, zodat hij na vervroegde verkiezingen zijn vijfde kabinet kan vormen en buiten bereik van justitie kan blijven. Als hij opnieuw premier wordt – van de zwakke oppositie heeft hij weinig te vrezen – verslaat hij David Ben-Goerion als de langst zittende leider van Israël. Dit staaltje van politieke overleving is des te knapper als je bedenkt dat zijn aanbeden vader, de historicus Benzion Netanyahu (van wie hij zijn verachting van de Palestijnen heeft), in hem wel een goede minister van Buitenlandse Zaken zag, maar in geen geval een premier. Netanyahu is allebei, en hij is ook nog minister van Volksgezondheid, Immigrantenopname en sinds vorige maand ook Defensie. Nog even, en net als Xi Jinping in China wordt hij de Voorzitter van Alles.


Het huidige kabinet, bestaande uit ministers die elkaar permanent voor rotte vis uitschelden, rust na de jongste crisis rond de wapenstilstand in Gaza op de labiele meerderheid van één zetel. Om zijn reputatie als paladijn van de nationale veiligheid op te poetsen zorgde Netanyahu ervoor dat er plotseling – al lang bekende – tunnels van Hezbollah onder de Libanees-Israëlische grens werden ‘ontdekt’. Dat prompt na de wapenstilstand in Gaza het geweld op de Westelijke Jordaanoever opnieuw is opgelaaid, komt hem goed van pas.


De gemiddelde Israëliër blijkt best met Netanyahu te kunnen leven. Maar is hij dan niet corrupt? Natuurlijk, maar dat zijn ze allemaal. Heeft hij dan geen banden gesmeed met onfrisse, zelfs antisemitische regimes? Ach, daaraan wordt aardig verdiend. Moeten schuldigen dan niet boeten? Nee, niet zolang ze instaan voor onze veiligheid.





maandag 31 december 2018

Klik hier